AYI İLE BETÜL

AYI İLE BETÜL

       Eylül ayının ilk günleriymiş. Yapraklar dökülüyormuş. Betül okuldan dönüyormuş. Aklında tek bir soru varmış. Ayılar kış uykusu için hazırlanıyor mu? Eve geldiğinde ödevlerini yapıp annesinin yanına gitmiş.

--Anneciğim: Ben çok merak ediyorum. Ayılar kış uykusuna hazırlanıyor mu? Annesi dedi ki seninle bir mağaraya gidip öğrenebiliriz dedi. Betül çok sevindi. Annesine teşekkür etti.

     Ertesi gün kahvaltılarını yaptıktan sonra yola çıktılar. Kısa bir süre sonra mağaraya vardılar. İçeriden vaaaaaaaaav diye bir ses geldi. Betül çok korktu. Annesi merak etme dedi. Çünkü ayılar şimdi kış uykusu için hazırlanıyorlar. Betül ve annesi mağaranın içine girmişler. Anne ayı Betül ve annesine:

-Hoş geldiniz dedi Betül’ün annesi:

-Hoş bulduk dedi. Anne ayı dedi ki:

-Sizi hangi rüzgâr attı buraya. Daha önce buraya kimseler gelmezdi. Betül’ün annesi:

-Kızım cesaretini topladı ve size sormak istediği soru için buraya geldi. Anne ayı kızınız o kadar cesaretli mi? dedi. Betül bu sözleri duyunca kibirlenmiş. Demiş ki:

-Evet ben istesem dağdan da atlarım. Anne ayı çok kibirlenme demiş. Betül kibirlenmiyorum ki demiş. Anne ayı demiş ki:

-Hadi o zaman gel birlikte dağa gidip dağdan atlayalım. Betül bu sözü duyunca biraz korkmuş.  Anne ayı demiş ki:

-Kibirlenmek çok kötü bir şeydir. Bu seferlik seni affediyorum. Betül o günden sonra bir daha hiç kibirlenmemiş.

25.01.2020