KIŞ MEVSİMİ

KIŞ MEVSİMİ
Bir varmış bir yokmuş.Bir evde Betül adında bir kız çocuğu anne ve babasıyla yaşarmış.Bu kız çocuğu kış mevsimini merak eder miş.Bir kış günü aklına bir fikir gelmiş:
Gidip ağaçlara,çiçeklere ve kuşlara sorarak öğrene bilirmiş.Hemen hazırlanmış ve yola çıkmış.İlk önce ağaca gitmiş.Merhaba sevgili ağaç demiş.Ağaçta ona merhaba demiş.Betül demişki:
Bana kışın nasıl olduğunu anlatırmısın demiş.Ağaç anlatmaya başlamış.Ben kışın bütün yapraklarımı dökerim.Sadece dallarım gözükür.O yüzden çok üşürüm.Ama kışı çok severim.Çünkü ilkbahar geldiğinde yeni yapraklarım çıkıyor.Birde kışın kar yağıyorya karın içindeki su beni besler.Betül ağaca teşekkür edip yoluna devam etti.Şimdide karı ziyaret edecekmiş.Ama karnı çok acıkmış .Evden getirdiği yiyecekleri yemiş.Tamda şanşına kar yağmış. Hemen karın yanına gitmiş.Merhaba sevgili kar.Birazcık konuşa bilirmiyiz diye sormuş Betül.Kar anlatmaya başlamış.Ben kışın yağarım.Hava çok soğuk olmazsa yağamam.Benim içimdeki su ağaçları ,çiçekleri besler.Çocuklar benimle oynamayı çok severler.Betül  kara teşekkür edip evinin yolunu tuttu.
KIŞ ŞARKISI
Kar yağıyor kar yağıyor
Lapa lapa kar yağıyor
Ağaçlar yollar çatılar bembeyaz oluyor .